Katalog zbiorów biblioteki

Akcja rozgrywa się w jednym z najbardziej doświadczonych przez nazizm miejsc w Polsce - w obozie w Oświęcimiu. Głównym bohaterem jest lekarz Józef Bellert, który przybył do obozu 5 lutego 1945 r. Człowiek ten leczył skatowanych do granic możliwości więźniów. Byli nimi ci, których nie warto już było prowadzić na zachód. Niemcy zostawili ich w opustoszałym miejscu katorgi, bez żadnych szans na przeżycie. Józef Bellert w pierwszych chwilach posługi lekarskiej przypominał pacjentom przedstawicieli służby zdrowia, którzy wykonywali na nich okrutne eksperymenty, okazał się całkowitym przeciwieństwem doktora Mengele. Polski lekarz pracował w strasznych okolicznościach, nie miał do dyspozycji leków, niezbędnego sprzętu medycznego. Pragnął stworzyć swoim pacjentom godne warunki. Stał się panem życia 4800 chorych, trawionych przez dur brzuszny, biegunkę, obrzęki czy gruźlicę.

Lucjusz Krzelewski z zamożnej polskiej rodziny mieszkającej w Wiedniu studiuje medycynę, gdy nadchodzi rok 1914, wybucha wojna i błyskawicznie rozlewa się po całej Europie. Zafascynowany tym, że z dnia na dzień może zostać lekarzem, zaciąga się do wojska, licząc na przydział do znakomicie zorganizowanego lazaretu. Niestety trafia do Lemnowic, maleńkiej wioski w sercu Karpat, do szpitala polowego urządzonego w zrujnowanym kościele, skąd uciekli wszyscy lekarze. Jedyną osobą, która może pokazać Lucjuszowi, jak ratować ciężko rannych zwożonych z pól bitewnych frontu wschodniego, jest tajemnicza siostra Margareta. Szalona i piękna. Osobliwy, niebezpiecznie bliski związek tych dwojga zostaje brutalnie przerwany, kiedy w samym środku zimy trafia do kościoła nowy pacjent. Chcąc go za wszelką cenę ratować, Lucjusz podejmuje fatalną decyzję, która zaważy na losach tego zimowego żołnierza, jego samego i Margarety.